"Avond"-tuurlijk Bracelona
Door: Anja
Blijf op de hoogte en volg Anja
16 September 2015 | Spanje, Barcelona
Na dat is gisteren mijn reisverslag gepost had, ben ik de stad "by night" gaan verkennen. Nu hoor ik sommigen denk of dat wel zo slim is in mijn uppie: JA, vond ik wel. De mensen hier zijn vriendelijk en de sfeer gemoedelijk. Zolang ik maar in de buurt van de menigte ben is het goed denk ik maar.
Ik loop net de boulevard op, komt er een hysterische Marokkaan af die mij z'n bar in wil lokken. Hij vraagt waar ik vandaan kom en of ik wat wil drinken met hem. Helaas hebben zijn lovende woorden over mijn uiterlijk en ons koude kikkerlande het averechte effect op me. Met een handzoen en een omhelzig doet hij nog een laatste poging, maar helaas, ik hap niet toe en verlaat de beste man.
Langzaam gaat de zon nu onder. Op de boulevard is van alles te zien. Van mensen die aan het fitnissen zijn op een heus sportplatform op het strand tot yoga in het zand en dansuitvoeringen op de ouderwetse rolschaatsen. De restaurants zitten vol en overal hoor je muziek. Het verbaast me hoeveel straatmuzikanten er zijn in de stad. Dat maakt het gezellige plaatje wel helemaal af.
Het is nu flink donker aan het worden. Ik heb de zon onder zien gaan. Op straat wordt het steeds drukker. Het is nu de wat jongeren populatie, mijn leeftijd, die zich laat zien. Op de la Rambla is het nu rustiger dan vanmiddag. Ik ga even zitten en kijk wat er voorbij komt, echt genieten.
Veel gebouwen worden nu mooi verlicht, ik ben benieuwd hoe het is om nu over de stad uit te kijken.
Om 22.30 besluit ik naar het hotel terug te gaan. Wel een beetje eng in mijn eentje in de ondergrondse, maar ook daar is het niet rustig wat mij gerust steld. Bij het hotel heb ik zit in een drankje voor ik naar bed ga. Aan de bar zit een massieve engelsman en ik begin een praatje. Hij verteld veel, ik versta er nog niet de helft van, wat een accent heeft die kerel!! Hij verteld dat hij met zijn dochter is van 21, dat ze rood haar heeft en dat hij een huis op de Filipijnen heeft. Hij trakteerd me op 2 biertje waarna ik snel mijn bed op zoek. Ik ben moe en wil maar één ding: SLAPEN!
Ik loop net de boulevard op, komt er een hysterische Marokkaan af die mij z'n bar in wil lokken. Hij vraagt waar ik vandaan kom en of ik wat wil drinken met hem. Helaas hebben zijn lovende woorden over mijn uiterlijk en ons koude kikkerlande het averechte effect op me. Met een handzoen en een omhelzig doet hij nog een laatste poging, maar helaas, ik hap niet toe en verlaat de beste man.
Langzaam gaat de zon nu onder. Op de boulevard is van alles te zien. Van mensen die aan het fitnissen zijn op een heus sportplatform op het strand tot yoga in het zand en dansuitvoeringen op de ouderwetse rolschaatsen. De restaurants zitten vol en overal hoor je muziek. Het verbaast me hoeveel straatmuzikanten er zijn in de stad. Dat maakt het gezellige plaatje wel helemaal af.
Het is nu flink donker aan het worden. Ik heb de zon onder zien gaan. Op straat wordt het steeds drukker. Het is nu de wat jongeren populatie, mijn leeftijd, die zich laat zien. Op de la Rambla is het nu rustiger dan vanmiddag. Ik ga even zitten en kijk wat er voorbij komt, echt genieten.
Veel gebouwen worden nu mooi verlicht, ik ben benieuwd hoe het is om nu over de stad uit te kijken.
Om 22.30 besluit ik naar het hotel terug te gaan. Wel een beetje eng in mijn eentje in de ondergrondse, maar ook daar is het niet rustig wat mij gerust steld. Bij het hotel heb ik zit in een drankje voor ik naar bed ga. Aan de bar zit een massieve engelsman en ik begin een praatje. Hij verteld veel, ik versta er nog niet de helft van, wat een accent heeft die kerel!! Hij verteld dat hij met zijn dochter is van 21, dat ze rood haar heeft en dat hij een huis op de Filipijnen heeft. Hij trakteerd me op 2 biertje waarna ik snel mijn bed op zoek. Ik ben moe en wil maar één ding: SLAPEN!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
